Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

FACEPSALM 6: ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ



    Παντού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας βλέπουμε άρθρα και ρεπορτάζ για τους Έλληνες ομογενείς στο εξωτερικό. Βλέπουμε το πόσο προόδευσαν και κατάφεραν να επιβιώσουν και να κερδίσουν μία αξιοσέβαστη θέση στην κοινωνία που ζουν.
    Πραγματικά χαίρομαι γι' αυτούς γιατί φεύγοντας από το ταλιμπαναραβιστάν που ονομάζεται "Ελλάδα", μην έχοντας καμία ελπίδα εδώ, απέκτησαν μια -τουλάχιστον- αξιοπρεπή διαβίωση κάτι που αφ' ενός το κατάφεραν χάρη στο μυαλό και τις δεξιότητές τους και αφ' ετέρου χάρη στο νομοθετικό πλαίσιο της χώρας που ζουν.
   Μεχρι εδώ καλά; Καλά.

Τις παραπροάλλες λοιπόν ξαναείδα ένα περίπου λεπτό από το My big fat greek wedding (τόσο πλέον μπορώ να αντέξω απ' αυτή τη μαλακία) και θυμήθηκα ότι πολλοί συμπατριώτες μου εξακολουθούν να καίνε κάρβουνο σε μια εποχή εναλλακτικών πηγών εγκεφαλικής ενέργειας.
   Κατ' αρχήν, στα ρεπορτάζ αυτά δεν παρουσιάζονται ποτέ φυσιολογικά άτομα ελληνικής καταγωγής, που ζούνε όμορφα τη ζωούλα τους, χαίρονται τις παροχές τις χώρας που μένουν και γενικά έχουν το χαρακτηρισμό "greek" μόνο για τις παρέες τους. Πάντα μας δείχνουν τους Ταλιμπανέλληνες, αυτούς που πάντα ξεκινάνε με τη φράση "όταν εμείς είχαμε πολιτισμό......".

...σε αυτή την πρώιμη φάση του άρθρου δεν θα ξεκινήσω με τη φράση "είστε ηλίθιοι και αχάριστοι....".
Θα πω όμως ότι αν δεν σας αρέσει εκεί που είστε, ελάτε κατά δω να μείνετε ώστε να είστε ανάμεσα σε όμοιούς σας να δείτε από πρώτο χέρι τι σημαίνει "πολιτισμός" και "καλλιέργεια", "ελληνική δημοκρατία", "ορθόδοξος χριστιανισμός", "τεχνολογία" και "φιλότιμο". Και μάλιστα να το κάνετε αυτό ΠΡΙΝ βγείτε στη σύνταξη ώστε να δείτε και τι σημαίνει "σεβασμός στα εργασιακά δικαιώματα" και "πλούτος ψυχής".

   Αλλά ας κάνουμε μια μικρή ανασκόπιση στην πορεία ενός Έλληνα που φεύγει για να πάει να εργαστεί στο εξωτερικό χωρίς να έχει σπουδάσει κάτι, να έχει διαπρέψει σε κάτι, ή να τον έχουν καλέσει να εργαστεί σε μία καλοπληρωμένη θέση.
   Αφού η ανάσα του έχει βρωμίσει πλέον πειναλέο έητζ, μαζεύει τα τελευταία λεφτά από το τελευταίο μεροκάματό του σαν πέμπτο σκατόφτυαρο σε τοπική μπουτίκ αποφράξεων και αγοράζει εισιτήριο (μόνο ένα) για χώρα που ανήκει στο ΝΑΤΟ. Αποχαιρετά, με δάκρυα στα μάτια, μάνα, γυναίκα, κόρη, γκόμενα και σαλπάρει με πλοίο. Φτάνοντας εκεί και μην ξέροντας γρι ούτε τα βασικά από την γλώσσα της χώρας (ούτε καν αγγλικά), ψάχνει να βρει αμέσως άτομα του απόδημου ελληνικού κοπαδιού, από το οποίο γίνεται αμέσως δεκτός, αλλά υπό όρους φτωχού συγγενή με τραγικό ιστορικό αρμένικων βίζιτων (γνωστός κι ως "κι άλλος μαλάκας"). Η φιλανθρωπία της ντόπιας ελληνορθόδοξης ενορίας και μερικά "καλά κονέ" του εξασφαλίζουν σύντομα μια θέση σαν πέμπτος λατζιέρης σε "greek-κάτι" που σερβίρει γύρο-ρακκούν σαν ελληνικό πιτόγυρο αρουραίου.
   Ο ήρωάς μας σκίζεται να κάνει καλά τη δουλειά του για να μην τον απολύσουν κι από 'κει. Σύντομα η εργατικότητά του αμοίβεται γιατί είναι ο μόνος που χτυπάει αθάνατες ελληνικές υπερωρίες σε ένα κόσμο που το απλό οχτάωρο είναι κομπλέ και αναλαμβάνει το υπεύθυνο πόστο του Τοποθετητή Πιάτων στα Ράφια με εκτεταμένα κάθηκοντα στο Καθάρισμα Μαχαιροπίρουνων. Η ζωή του δεν είναι και η καλύτερη, ενώ το μενού του αποτελούν μακαρόνια παρασκευασμένα με δύο τρόπους: α) Νερόβραστα και β) Με Λίγο Τριμμένο Τυρί, όμως σιγά-σιγά τα λεφτά μαζεύονται και μέσα σε δύο χρόνια καταφέρνει να πάρει νόμιμη άδεια εργασίας και να φέρει και την οικογένειά του εκεί (χαροκαμμένες πεθερές included).
   Με αυτή την τελευταία πινελιά το σπίτι του αποκτά ελληνικό αέρα....αέρα οικογενειάκό....πατριωτικό...οικείο.
Μέσα σε μια πενταετία θεωρείται αξιοσέβαστο μέλος της Τοπικής Συνομοσπονδίας Σπαστών Ελληνικών και σπέρνει και άλλα δυο-τρία κουτσούβελα που τα αναθρέφει να είναι γκάγκαλα Ελληνάκια, άσχετα τώρα αν η ταυτότητά τους γράφει άλλα. Έχει ξεχάσει ήδη για ποιο λόγο έφυγε από την Ελλάδα και θεωρεί όλες τις υπόλοιπες εθνικότητες βάρβαρους, αρνούμενος να δεχτεί την κουλτούρα της χώρας που τον φιλοξενεί. Πιπιλίζει λέξεις όπως "Λεωνίδας", "Σωκράτης", "Περικλής", "Όμηρος", σχεδόν τόσο συχνά όσο εμείς λέμε τη λέξη "μαλάκας". Πάει τόσο συχνά στην εκκλησία που άμα ήτανε εδώ θα τον είχανε ανακυρήξει Επίτιμο Χριστιανό Πασών Των Ενοριών, ενώ πλέον μιλάει ελληνικά όπως ομέσοςΚύπριος. Τα παιδιά του επίσης φοιτούν σε ελληνικά σχολεία όπου μαθαίνουν να μιλάνε άπταιστα greeklish, norwegreek, greutch και άλλα που μιλάνε στο Game of Thrones.
Ο ήρωάς μας πλέον έχει φτάσει στα 60 του και εχει γίνει the greekiest Greek that ever greek'd, ελληνότερος του Έλληνα, τόσο ελληνοτερότερος που ξέρει καλύτερα κι από καλόγερο όλες τις νηστείες και το γελοιότερο: τηρεί έθιμα και παραδόσεις στον Υπερθετικό Βαθμό.
Ένα παράδειγμα: έχουμε πχ Χριστούγεννα και ο ήρωάς μας θα φτιάξει τριάντα κιλά κουραμπιέδες, άλλα τόσα μελομακάρουνα, θα στολίσει ογδονταπέντε πλοία-μινιατούρες ΠΑΝΤΟΥ (γκιατί αφτώ ίναι το παραντοσιακό στην ΕλλλΛΛΛλάντα κε όκι τα ξενόφερρΛΛρτα ντένΝτρα), θα σταυροφιλήσει όλους τους Έλληνεςμόνο φίλους του, θα πάρει πενήντα μέρες ρεπό από τη δουλειά του γιατί είναι "national greek holiday" και η χώρα που τον φιλοξενεί σέβεται την εθνική σου ταυτότητα (σε αντίθεση με την ίδια την Ελλάδα) και τέλος θα βγάλει ντουντούκα που έψησε η γυναίκα του πεντακόσα φαγητά για το ρεβεγιόν και έκανε τραπέζι πλούσιο και χορέψανε και εκατό Καλαματιανούς γιατί "εμίς υ έλλλΛΛΛλλληνες ίμαστε λλλλΛΛΛΛλλεβέντες", ενώ στο σπίτι του θα παίζει νυχθημερόν όλο το setlist των επιτυχιών που (ΔΕΝ) ακούνε στην Ελλάδα, από Ζορμπά μέχρι Απόψε στις Ακρογιαλιές.
    Όλα αυτά τα χρόνια στο εξωτερικό έχει κάνει τόση κατήχηση στα παιδιά του για την Ελλάδα που νομίζουνε ότι πρόκειται για μια χώρα που άμα χαθείς σε κανένα στενό θα πέσεις πάνω στο Σωκράτη να περνάει μερεμέτια το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς και στα σχολεία φτιάχνουνε σαΐτες από πάπυρο με τα θεατρικά του Ευριπίδη (τα ορίτζιναλ).
Τα αναγκάζει να μιλάνε και να συμπεριφέρονται λες και είναι απόγονοι του Αλεξάνδρου, ενώ αν έχεις την ατυχία να γεννηθείς γυναίκα από πατέρα Έλληνα ομογενή, ΤΗ ΓΑΜΗΣΕΣ.
Θα κεντάς σεμεδάκια μέχρι τα μάτια σου να πετάξουν λέιζερ από την προσήλωση.

   Όμως η κατάντια δεν σταματάει εδώ.
Ο ήρωάς μας αποφασίζει μετά από χρόνια να έρθει εδώ για διακοπές και τότε βλέπουμε ένα άλλο πρόσωπο του γερο-μαλάκα. Αυτό ενός τύπου με κουστούμι και τηλέφωνο NASA και μαύρισμα φρεσκοβρασμένου αστακού. Μιλάει όλη την ώρα χωρίς λόγο και κάνει φιγούρα ό,τι γαμημένο γκάτζετ έχει φέρει από τη χώρα του, μιλώντας ακατάπαυστα για το πόσο γαμάτος είναι στη χώρα του που προόδευσε χωρίς να σταματήσει στιγμή να καγκουριάζει α λα ελληνικά. Έπειτα, χωρίς λόγο και αφορμή, θα βγάλει το τηλέφωνό του και θα αρχίσει να παίζει non-stop όλες τις ελληνικές επιτυχίες που ακούς μόνο σε τουριστικές ταβέρνες, τραγουδώντας παράλληλα "μια φουντωsssii-μια φλLLLόgα που 'κω μέsα στιν καρdiaaaa" ωωωωω γάμησέ μας τώρα κι εσύ.....

    Πείτε μου τώρα λοιπόν τι πρέπει να σκεφτεί ο κάθε άνθρωπος από μία τόσο αληθοφανή ιστορία;
Θεωρώ ότι δεν είναι λάθος να έχεις την πατρίδα σου στην καρδιά σου, ούτε να κρατάς τις παραδόσεις και τις αντιλήψεις σου, όπου κι αν βρίσκεσαι. Το θέμα είναι να μάθεις να συμπεριφέρεσαι με βάση το μέρος που βρίσκεσαι.
Λέμε π.χ. ότι είναι λάθος ο μουσουλμάνος που μετακόμισε στην Ολλανδία να δέρνει τη γυναίκα του και να βρίζει τους αλλόθρησκους, αλλά δεν είναι εξίσου λάθος, μαλάκα ομογενελληνάρα, να απαιτείς η κόρη σου να παντρευτεί ΜΟΝΟ Έλληνα και να βάζεις τη γυναίκα σου να σου καθαρίζει όλο το σπίτι, επειδή έχεις υιοθετήσει το greek model "ο κύρης του σπιτιού"; Δεν είναι χαζό να βαράς νταούλια στις μία τα μεσάνυχτα επειδή παντρεύεις την κόρη σου; Δεν είναι βλακώδες να υποτιμάς τον κόσμο επειδή δεν είχαν την "τύχη" να έχουν ελληνική καταγωγή;
   Εγώ στην παρούσα φάση ντρέπομαι να λέω ότι είμαι Έλληνας, γιατί όλοι εσείς, καθώς και οι ντόπιοι τσάκαλοι το έχετε καταντήσει βρισιά.
Δεν είναι αυτή εδώ η γαμωχώρα το κέντρο του σύμπαντος και προσηλωθείτε καλύτερα στο πόσο τυχεροί είστε που τα καταφέρατε. Εκτιμήστε τους ανθρώπους γι' αυτό που είναι και όχι για την καταγωγή τους, γιατί άμα πάμε έτσι, οι Αιγύπτιοι, οι Ινδοί και οι Κινέζοι μας ρίχνουν κάτι χιλιετίες σε ιστορία και πολιτισμό και είναι κρίμα κάποιος "βρωμιάρης, σχιστομάτης και τριχωτός" να σε κάνει πουτάνα με ιστορικά γεγονότα.

    Και όσο αφορά εμάς τους "εδώ", σταματήστε την pressμυωπία. Για κάθε Έλληνα που επιτυγχάνει κάτι μεγάλο στο εξωτερικό, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι από παντού που το κάνουν καλύτερα.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μην ντρέπεσαι, γράψε τη μαλακία σου