Ο Έλληνας οδηγός είναι μια ανάποδη ράτσα θηλαστικού, που κανονικά η φύση θα έπρεπε -χρόνια τώρα- να είχε εξαλείψει σαν αποτυχημένο πείραμα και να βρίσκεται πλέον μόνο σαν ανάμνηση σε βιβλία "αστείων τρόπων για να πεθάνεις" ή καλύτερα "τραγελαφικών, αυτοκτονικών γενοκτονιών" ή ίσως στο σοφώτερο βιβλίο που δεν εκδόθηκε ποτέ, "πήγαινε με τα πόδια".
Εδώ θα εκθέσω αυτό που ονομάζεται "double-standards" στην οδήγηση, δηλαδη πράγματα του στυλ "κάνω και καμιά μαλακία που και που, αλλά άμα το κάνει άλλος γαμιέται η μάνα του".
η λακούβα του μαλάκα:
Για τον Έλληνα, η ανάρτηση του αυτοκινήτου του είναι κάτι τόσο ιερό όσο σχεδόν η ίδια η Παναγία. Αλλά με την ίδια ευκολία που θα προσκυνούσε στην εκκλησία την εικόνα της, άλλο τόσο θα έριχνε και το γνήσιο ελληνικό Γαμωτημπαναγιασου.
Με την ίδια ευκολία λοιπόν που επιβραδύνει από 100 km/h στα 10 για να αποφύγει μια κοινή λακούβα στο δρόμο, γαμώντας δέκα βιβλία και τρεις Νόμους του Νεύτωνα περί Αδράνειας και Διατήρησης της Ενέργειας (που προφανώς στο παράλληλο σύμπαν που ονομάζεται Ελληνικό Οδικό Δίκτυο, δεν έχουν καμία εφαρμογή, καθώς ήδη από τη δεκαετία των ενενήντα'ς ο Χώκινγκ είχε υποθέσει ότι στα παράλληλα σύμπαντα ισχύει η εξίσωση:
x=/=ψ+ Κα, όπου x είναι η ταχύτητα εξόδου του 'Έλληνα οδηγού απ' το μουνί της μάνας του, το οποίο είναι αντιστρόφως ανάλογο του ψ που είναι η ταχύτητα επιβράδυνσης του μπροστά σε μυρμηγκοφωλιά, συν Κάτι ακόμη (Κα) και η οποία ονομάζεται "Εξίσωση Προσπάθειας του Έλληνα οδηγού να γίνει Ευρωπαίος").
Έτσι θα πίστευε κάποιος ότι οι αναρτήσεις των ελληνικών αυτοκινήτων είναι αθάνατες και ότι Έλλήνες ντουμπλάρανε τα τζαπανέζια στο Φαστ εντ Φχιούριους-Τόκυο Ντρίφτ (αυτό με τα αμάξια που κάνανε κύκλους σπινιάροντας τόσο γαμάτα που η τηλεόραση βρωμούσε καμμένο λάστιχο), αλλά όοοοοοοοοοχι, γιατί πρέεεεεπει να μείνουμε μαλάκες.
Ο Έλληνας λοιπόν αφού σώσει τις αναρτήσεις του καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, θα πάει να καβαλήσει μισό μέτρο σε ύψος πεζοδρόμιο, γαμώντας σασιά, λάστιχα, ζάντες, άξονες και ψαλίδια, προκειμένου να μην περπατήσει πέντε μέτρα μέχρι το σπίτι του.
Κοτάρες δηλαδή του στυλ "πες με αδερφή, αλλά μη με λες πούστη"
Είμαι τόσο αργός όσο το μυαλό μου
Αυτό είναι ένα φαινόμενο που έχω συναντήσει ΜΟΝΟ στην Κόρινθο/Λουτράκι και είναι τόσο μοναδικό που λέγεται ότι στην αρχαία Σπάρτη το λεωφορείο που μετέφερε τα καθυστερημένα παιδιά για Καιάδα, άλλαζε πορεία και τα άφηνε στον Κορινθιακό Κόλπο καθαρά για ανθρωπιστικούς λόγους.
Αν κάνεις την τεράστια μαλακία να ξεκινήσεις να πας στη δουλειά σου 8 παρά τέταρτο το πρωί, θα συναντήσεις στο δρόμο σου οχτακόσα εκατομύρια εκδρομείς που πάνε αργά-αργά για πικ-νικ στο δάσος για να ψαρέψουν πέστροφες. Και ο Κορίνθιος φίλε μου δεν είναι κανένας τυχαίος που θα οδηγάει με το προφυλακτήρα του να χωρίζεται από του μπροστινού του μόνο από μια κόλλα χαρτί....όοοοοχι μαλάκα μου. Οδηγάει κρατώντας τόση γαμημένη απόσταση ασφαλείας που τρία αμάξια στη σειρά θέλουν κυάλια για να δει το ένα το άλλο.
Και την πρώτη φορά που βλέπεις κάτι τέτοιο λες "πω-πω μαλάκα, οι Κορίνθιοι όντως είναι πολιτισμένα ανθρωποειδη", αλλά εδώ μπαίνουνε τα γαμημένα τα double-standards, γιατί ενώ κρατάνε και αποστάσεις ασφαλείας ΚΑΙ έχουνε μεγάλες ευθείες που μπορείς να αναπτύξεις με ασφάλεια μεγάλες ταχύτητες, αυτοί οδηγούν λες και είναι στο Κίνγκστον της Τζαμάικα και ο ίδιος ο Μπομπ Μάρλευ τους έχει κάνει πάσα το πιο χοντρό doobie του ντουνιά και τους έπιασε μια ντάγκλα-γααααααμησέ τα!!!
Πηγαίνετε πιο γρήγορα ρε μπάσταρδοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
μην ντρέπεσαι, γράψε τη μαλακία σου